ئاچىقىنى يېڭىش

بۇرۇن بىر ئايال بولۇپ، كىچىككىنە ئىشلارغىمۇ ئاچچىقلاپ يۈرىدىكەن. بىراق ئۆزىنىڭ بۇنداق قىلسا بولمايدىغانلىقىنى بىلىپ ئۇستازىغا ئۆزىنىڭ كۆڭلىدىكى بارلىق سۆزلىرىنى سۆزلەپ بېرىپتۇ.

ئۇستاز ئۇنىڭ دېگەنلىرىنى ئاڭلىغاندىن كېيىن، بىر ئېغىزمۇ گەپ قىلماي، ياندىكى ئۆيگە سولاپ قويۇپتۇ.

بۇ ئايال ئاچچىقلاپ ئېغىزىنى بۇزۇپ تىللاشقا باشلاپتۇ، ئۇنىڭ بۇ تىللاشلىرىغا ئۇستازمۇ پەرۋا قىلماپتۇ. بىر ھازا تىللىغاندىن كېيىن، بۇ ئايال جىمىپ قاپتۇ. ئۇستاز ئىشىكنىڭ ئالدىغا كېلىپ ئۇنىڭدىن: يەنە ئاچچىقىڭىز كېلىۋاتامدۇ؟ دەپ سوراپتۇ.

ئايال: مەن پەقەت ئۆزۈمنىڭ بۇ نەس باسقان يەرگە نېمە دەپ كەلگەندىمەن دەپ ئۆزۈمگە ئاچچىقىم كېلىۋاتىدۇ.دەپتۇ.


ئۇستاز: ئۆزىنىمۇ كەچۈرەلمىگەن ئادەم قانداقمۇ باشقىلارنى كەچۈرەلىسۇن دېگىنىچە كېتىپ قاپتۇ. يەنە ئازراق ۋاقىتنى ئۆتكۈزۈپ ئۇستاز ئىشىكنىڭ ئالدىغا كېلىپ: يەنە ئاچچىقلىنىۋاتامسىز؟

ئايال: ياق

ئۇستاز: نېمىشقا ئاچچىقلانمايسىز؟

ئايال: ئاچچىقلانساممۇ ھېچقانداق پايدىسى يوقكەن

ئۇستاز: ئاچچىقىڭىز تېخى يوقالماپتۇ، سىز ئۇنى ئىچىڭىزگە يۈتىۋىتىپسىز، بۇنداق بولغاندا كېيىن بۇ ئاچچىقىڭىز پارتلاپ چىقسا تېخىمۇ خەتەرلىك دەپ يەنە كېتىپ قالدى. ئۇستاز ئۈچىنچى قېتىم ئىشىك ئالدىغا كەلدى

ئايال: ئەمدى ئاچچىقلانمايمەن، چۈنكى ئاچچىقلاشقا ئەرزىگۈدەك ھېچقانداق ئىش يوقكەن

ئۇستاز: بۇ سۆزىڭىزدىن يەنىلا ئاچچىقلىنىشنىڭ قەلبىڭىزدە ساقلىنىپ قالغانلىقىنى بىلىگىلى بولىدۇ. دەپ كەينىگە بۇرۇلۇپ ماڭاي دەپ تۇرۇشىغا ئايال: ئۇستاز، ئاچچىقلىنىش دېگەن نېمە ؟ دەپ سوراپتۇ.

ئۇستاز: ئاچچىقلىنىش دەل باشقىلارنىڭ خاتالىقى ئۈچۈن، ئۆزىنى جازالايدىغان ئەخمىقانە قىلمىش دەپ جاۋاب بېرىپتۇ.